dark matters

Spocznijcie na moment mężni wojownicy i wy, piękne squaw, i posłuchajcie, albowiem przemówił ponownie Wielki Marchewkowy Mędrzec z Mar-a-Lago i zezwolił nam wejrzeć do niewyczerpanej krynicy jego mądrości...

"They [Russia] took a lot of land, and they fought for that land, and they lost a lot of soldiers (...) so they should keep it". 

 

Czyli z simple English na nasze: Rosja zagarnęła część Ukrainy, i walczyła o te ziemie, i straciła w tych walkach wielu żołnierzy, dlatego powinna je zatrzymać. 

Tako rzecze Sami-Wiecie-Kto.

 

 

Szczerze mówiąc, nie chce mi się już wyzłośliwiać nad tym gościem i ścigać się na wymyślanie kolejnych subtelnych synonimów dla epitetu "kretyn". Raz, że ile można, a dwa, że nic pożytecznego i tak to zajęcie nie przyniesie. Nie znam się na geopolityce ani na sztuce dyplomacji czy wojennych negocjacjach, nie wiem zatem jaka taktyka i strategia są właściwe, ani co się kryje za tymi wszystkimi osobliwymi deklaracjami głównego lokatora Białego Domu i czy cokolwiek więcej niż czysta, niczym nie zmącona ignorancja... 

 

Ale znam się (trochę) na słowach, na języku, na wizerunku, na ludzkiej psychice i na logice, a z tego zestawu cech, który obserwujemy, wyłania się w tej materii obraz doskonale czarny.

 

Dlatego zazdroszczę równie szczerze pokładów optymizmu i dobrej woli tym (a jest takich ludzi sporo pod każdą geograficzną szerokością, również w Polsce...), którzy twierdzą, że za tym wszystkim co się w ostatnich tygodniach dzieje, kryje się jakiś chytry, przemyślny plan. I którzy nadal widzą w Sami-Wiecie-Kim męża stanu, wybitnego dyplomatę i zbawcę świata.

 

W facecie, który:

• Każdego dnia plecie coś innego, w zależności od tego, którą nogą wstanie z łóżka, czy kucharka odpowiednio dosmaży mu bekon, albo co podpowie mu jego Pierwszy Przyboczny (tak, ten od samochodów elektrycznych i rakiet, który od paru lat zachowuje się jak ktoś pomiędzy nabuzowanym hormonami zbuntowanym nastolatkiem a oligofrenikiem).
  
  Jeszcze w ubiegły czwartek bowiem według Marchewkowego Mędrca to Ukraina wywołała wojnę, a dwa dni później z jego złotych, spalonych sztucznym słońcem ust, płynie wersja, że jednak Rosja... Jeszcze tydzień temu nazywał Wołodymyra Zełenskiego dyktatorem, oszustem i złodziejem, dzisiaj twierdzi już - gdy warunki dealu o rzadkich minerałach się zmieniły - że nie pamięta, by cokolwiek takiego powiedział ("Did I say that, really?")
  
  
• Kreuje się na osobę, która zna się niemal na wszystkim; wypowiada się autorytarnie o lotnictwie, biznesie, polityce, wojskowości, medycynie czy fizyce atmosfery. Chociaż za źródło wiedzy, zamiast wypowiedzi ekspertów czy opracowań naukowych, bierze własne widzimisię i subiektywne przekonania, co przejawia się w tym, jak często używa frazy: "I think that...".
  
  Przykładów są tysiące, a jeden z ostatnich pochodzi z momentu, gdy podpisywał dekret przywracający do łask plastikowe słomki do napojów, bo te papierowe - jego zdaniem - "często wybuchały" (sic!). Dodał przy tym: "I don't think that plastic's gonna affect a shark". Cóż, można byłoby poprosić go, aby udowodnił tę tezę, jedząc codziennie ilość plastiku wielkości choćby główki od szpilki, ale mam wrażenie, że akurat jemu by to w ogóle nie zaszkodziło (przynajmniej na intelekt, bo większość powszechnie stosowanych skal inteligencji nie przewiduje wyników ujemnych IQ).
  
  A skąd wziął przykład eksplodujących słomek, wolę się nawet nie domyślać. Jeśli z autopsji, to może po prostu te rurki nie są zaprojektowane do tłoczenia płynu do wewnątrz tak pustej czaszki i wybuchają w wyniku jakiejś - nieznanej nauce - postaci osmozy? Who knows...?
  
  
• Posługuje się słownictwem na poziomie ośmiolatka, a logiką na poziomie szympansa (lub pewnego ciemnoskórego bohatera powieści Henryka Sienkiewicza). Co unaocznia chociażby przykład z początku tego tekstu. Gdyby kierować się taką pragmatyką, jaką zastosował Pomarańczowy, to wszyscy powinniśmy stąd aż po linię Wisły gadać teraz po niemiecku (bo Niemcy w 1939 roku zagarnęli te ziemie, walczyli o nie, stracili wielu żołnierzy, więc, cóż, powinni je zatrzymać, right?). Z kolei Arabowie od Osamy powinni otrzymać pięć hektarów w centrum Nowego Jorku (bo też o nie ciężko walczyli jedenastego września roku pamiętnego, i stracili paru świetnie wyszkolonych pilotów), plus osiem procent Central Parku (żeby było gdzie wypasać kozy), piętnaście procent Pentagonu i na dokładkę Tramp Tower, żeby mogli ją przerobić na minaret. Amen. Znaczy... Howgh!

Napoleon (ten pierwszy, czyli właściwy) mawiał podobno, że armia baranów, której przewodzi lew jest lepsza niż armia lwów prowadzona przez barana. Trudno powiedzieć co przyniesie przyszłość, ale wiele wskazuje niestety, że mamy teraz do czynienia z tą drugą sytuacją.

22. lutego 2025, 18:22 CET,  52.245 °N, 16.546 °E, trzecia planeta Układu Słonecznego (edit: 28. lutego 2025, 16:22 CET)

bajecznie bogaci Azjaci

Do tej pory myślałem o Donaldzie Trumpie jako o kimś pomiędzy megalomanem i blagierem a bufonem i prostakiem, który nawet jeśli wie, jak się właściwie zachować w towarzystwie, to nie robi tego, uważając, że takie reguły nie dotyczą tych, którzy mają pieniądze lub władzę (albo jedno i drugie). Zatem wolno mu publicznie głosić, że kobiety można łapać za ci*ki, albo z dumą przyznawać się, że nie czyta książek. Czyli trochę chodzący przykład Efektu Dunninga-Krugera, a trochę żałosny pajac, który swoim zachowaniem sam wystawia sobie świadectwo.

Ale wczoraj coś się zmieniło. Niby niewiele, bo pomysłów wziętych z dupy miał ten pan już sporo. A to chce wystąpić z NATO czy WHO. A to deportować każdego, kto nie jest rdzennym mieszkańcem terenów USA (w takim razie niedługo zostaną tam tylko bizony...). A to płacze, że Europa traktuje jego kraj "niedobrze", gdyż nie chce od niego kupować towarów (widocznie są zbyt drogie albo zbyt słabej jakości...; and you call yourself a businessman?). A to wreszcie pragnie przyłączyć do Stanów Kanadę czy Grenlandię (w imię - rzecz jasna - bezpieczeństwa USA i świata - w tej właśnie kolejności; cóż jednak, jeśli któregoś dnia zechce w imię tego samego bezpieczeństwa przyłączyć sobie Japonię, Norwegię albo Wyspy Brytyjskie...?).

Gdy jednak wczoraj oświadczył, że należy wysiedlić całą Strefę Gazy (oczywiście na koszt krajów, które miałyby jej mieszkańców przyjąć, bo przecież że nie na koszt USA), a następnie zrównać ją z ziemią i zbudować tam luksusową riwierę dla bogatych turystów z USA i całego świata (w tej właśnie kolejności), wszystko co wyobrażałem sobie o Trumpie poszło do kosza na odpady zmieszane. Albo - w jego ojczystym języku - everything I knew about stupidity was a lie. 

Bo po tej wczorajszej rewelacji już bez żadnych wątpliwości można przyjąć, że Donald Trump nie tylko jest pozbawionym rozumu troglodytą, ale też, że z całą pewnością nie jest normalny. Ba, on musi być tak mocno niezrównoważony i obłąkany, że w podręcznikach DSM-V wywala bezpieczniki. Nie wiem czy w tak osobliwy sposób objawia się u niego starcza demencja, która w przypadku większości populacji wywołuje pogorszenie funkcji poznawczych i spowolnienie psychoruchowe, natomiast u prezydenta - z bożej łaski - USA, wywołuje niekontrolowaną umysłową laksację coraz bardziej idiotycznych wypowiedzi, ścigających się w morderczym rajdzie, która pierwsza opuści ten pusty czerep. A może w trakcie służby wojskowej kopnął go w głowę koń (tak, jego ekscelencja Donald był w wojsku, w czasach gdy jego ojciec, wszechwładny Fred Trump, jeszcze hołubił starszego brata Donalda i to w nim, a nie w Donaldzie, widział spadkobiercę swojej fortuny i firmy; by potem zresztą zniszczyć mu życie) i fakt ten jest po dziś dzień ukrywany, a dowody wraz z truchłem konia leżą w najgłębszej szufladzie na dnie Strefy 51.

Żeby bowiem zabłysnąć taką wypowiedzią o Strefie Gazy, która jest aktualnie na granicy katastrofy humanitarnej, to trzeba nie tylko mieć iloraz inteligencji o takiej wartości, gdzie jakakolwiek cyfra inna niż zero występuje dopiero na szóstym miejscu po przecinku, ale też trzeba być kompletnie oderwanym od rzeczywistości. I faktycznie uważać się za imperatora, który może zrobić z kimkolwiek i czymkolwiek wszystko cokolwiek tylko zapragnie, pod dowolnym pozorem i wyłącznie dlatego, że może i że go na to stać.

Najpierw przypomniała mi się karuzela przy murach getta z "Campo di Fiori" Czesława Miłosza. Potem przez moment przemknął mi w pamięci bohater filmu "Poszukiwany, Poszukiwana", grany przez Jerzego Dobrowolskiego. Ten, który "był z zawodu dyrektorem" i na makiecie nowego osiedla przestawiał z miejsca na miejsce jeziora i budynki. W filmie Barei postać ta jednak miała jedynie wykpiwać bufonadę pozbawionych kompetencji partyjnych aparatczyków, natomiast Donald Zza Oceanu niebezpiecznie przypomina kogoś znacznie od nich groźniejszego.

Bo czymże jego dążąca do jednowładztwa najnowsza kadencja, jego wybujałe ego i przekonanie o własnym geniuszu oraz wypowiedzi pozbawione cienia refleksji (oraz nadziei na jakiekolwiek szare komórki pod czaszką) różnią Trumpa od gościa, który rezyduje na Kremlu? Okej, tamten ze Wschodu w praktyce pokazuje, że za nic ma życie ludzkie i tysiącami wysyła na śmierć własnych obywateli, a setkami tysięcy morduje obywateli, których uważa za wrogów. Ten z Zachodu pokazuje to na razie tylko teoretycznie (chociaż zdaniem ekspertów plan przekształcenia Strefy Gazy w riwierę Mar Del Trump kosztowałby życie tysięcy żołnierzy amerykańskich, bo wywołałby na Bliskim Wschodzie rebelię, jakiej nie widziano tam od czasów Starego Testamentu).

Natomiast największy paradoks nie polega wcale na tym, że chociaż przygłup z Białego Domu nie zasługuje ani na trzy zdania tekstu, to poświęcam mu już drugi tekst w ciągu tygodnia (pierwszy był na Facebooku). A jakby tego było mało, poświęciłem też parę ładnych godzin życia na przeczytanie trzech książek o Donaldzie Trumpie... Największy paradoks polega na tym, że gość został wybrany w demokratycznym głosowaniu (niczym pewien wzięty austriacki malarz) i że tak wielu wciąż widzi w nim męża stanu oraz wybitnego biznesmena. A to chyba George Santayana powiedział kiedyś, że ci, którzy nie wyciągają wniosków z historii będą skazani na jej powtarzanie...

6. lutego 2025, 18:51 CET,  52.245 °N, 16.546 °E, trzecia planeta Układu Słonecznego