Z
przyjemnością zawiadamiam, że "Zwierzogród 2" jest co najmniej na tym
samym poziomie co "Zwierzogród 1". I równie obficie, jeśli nawet nie
bardziej, nadziany rodzynkami. Co ma kluczowe znaczenie, bo ze
wszystkich w teorii dziecięcych animacji, ta jest zdecydowanie najmniej
dziecięca. Już w pierwszej części różnych smaczków niezrozumiałych dla
dzieci, ale też wielu dorosłych, jak i aluzji nie tylko do kultury
(scena gdy samica pancernika wita w "Pensjonacie pani Potiomkin" czy lemingi wychodzące z pracy w banku "Leming Brothers") było
multum. Pod tym względem taki choćby "Sing", o "Madagaskarze" nawet nie wspominając, odpada już na starcie.
A
teraz jest chyba jeszcze więcej, co przy dynamicznej akcji właściwie
uniemożliwia wyłapanie wszystkich. Już w pierwszych dziesięciu minutach
"Zwierzogrodu 2" jest ich równie dużo, co w niektórych filmach braci
Zuckerów i Jima Abrahamsa na całej ich długości. Dzielnica Gnu Jersey,
tunel Moleholland Drive, catering z restauracji Amoose-Bouche, prognoza
pogody (fur-cast) w telewizji ZNN, wyszukiwarka Zoogle i serwis EweTube.
Oraz cudownie nawiązująca czcionką i logiem do operatora kontenerowców
MAERSK firma MEERKT (oczywiście z surykatką w logo!).
A
to tylko ułomek pysznego ciasta, bo film spełnia oczekiwania w całej
rozciągłości. Show kradnie za każdym razem, gdy tylko się pojawia na
ekranie, skorumpowany, narcystyczny burmistrz Brian Huculski (w ogóle
świetnie, z idealnym wyczuciem kulturowym przetłumaczone są nazwiska i
nazwy własne!), niegdysiejszy gwiazdor filmu "Konian Barbarzyńca",
marzący obłudnie by wymiar sprawiedliwości ruszył z kopyta. Wraca na
moment, ale z przytupem, wątek Ojca Chrzestnego i jego ochroniarzy ze
wschodnim akcentem (tym razem produkują podróby drogich wytworów
modowych; zauważyłem m.in. torebki marki Grucci). Nie męczy powtarzający
się wtręt Zebraci. Są pyszne szpileczki w kierunku ideologii DEI
("osoba terapeutyczna") i foliarzy/ płaskoziemców (naklejka "Reptiles
exist!" na samochodzie tropicielki spisków). Hitem jest świnia
policjantka o nazwisku Parmeńska.
Mam
nadzieję, że na kolejną część nie będzie trzeba czekać prawie dziesięć
lat. Ale jeśli ma być na takim poziomie, warto czekać i dekadę!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz